قطعات مورد نیاز:

• سنسور LM35
• مقاومت حدود 220 اهم تا یک کیلو اهم: پنج عدد
• LED: پنج عدد

سیم بندی مدار را طبق شکل زیر انجام دهید:

در مرحله بعد، کدهای زیر را روی آردوینو نصب کنید: دما از روی سنسور خوانده میشود و روی serial monitor نوشته میشود و LEDهای رنگی به نسبت گرمای هوا روشن میشوند:

// ابتدا معرفی ال ای دی ها در یک آرایه

int LED [5] = {2, 3, 4, 5, 6};

// پایه وسط سنسور به ورودی آنالوگ آردوینو وصل شود

int sensorPin = A0;

void setup() {

   Serial.begin(9600);

   for (int i = 0; i < 5; i++) {
   pinMode(LED[i], OUTPUT);
   }
}

void loop() {
// خواندن مقدار از سنسور
int val = analogRead(sensorPin);
Serial.println(val);

// تمام ال ای دی ها خاموش
for (int i = 0; i<5; i++) {
digitalWrite(LED[i], LOW);
}

// روشن شدن ال ای دی ها

// توضیح این قسمت در پایین همین صفحه
if (val > 40 && val < 45) { // 20 - 22 C
digitalWrite( LED[0], HIGH);
} else if (val > 45 && val < 49){ // 22 - 24 C
digitalWrite( LED[0], HIGH);
digitalWrite( LED[1], HIGH);
} else if (val > 49 && val < 53){ // 24 - 26 C
digitalWrite( LED[0], HIGH);
digitalWrite( LED[1], HIGH);
digitalWrite( LED[2], HIGH);
} else if (val > 53 && val < 57){ // 26 - 28 C
digitalWrite( LED[0], HIGH);
digitalWrite( LED[1], HIGH);
digitalWrite( LED[2], HIGH);
digitalWrite( LED[3], HIGH);
} else if (val > 57){ // بیش از 28 درجه
digitalWrite( LED[0], HIGH);
digitalWrite( LED[1], HIGH);
digitalWrite( LED[2], HIGH);
digitalWrite( LED[3], HIGH);
digitalWrite( LED[4], HIGH);
}

// توقف کوتاه برای ارسال اعداد به سریال ویندو

delay(100);
}

توضیح:

در این سنسور هر 1 درجه سانتیگراد برابر با 10 میلی ولت است.
پس مثلا: 20 درجه سانتیگراد= 200 میلی ولت = 0.2 ولت= 41 واحد آنالوگ:

0.2 V / 5 V * 1023 = 41
پس تقریبا: تغییر هر 1 درجه سانتیگراد = تغییر 2 واحد آنالوگ

(منبع: کتاب Arduino Development Cookbook)

نوشته شده توسط آموزش آردوینو در یکشنبه ۱۳۹۸/۱۱/۱۳ |

ویدیو دستور زبان آردوینو: ساختار نگارش دستورها در محیط Arduino IDE

(منبع: سایت https://www.programmingelectronics.com/)

نوشته شده توسط آموزش آردوینو در سه شنبه ۱۳۹۸/۱۱/۰۱ |

ایده ساخت آردوینو در سال 2003 در انستیتو طراحی تعاملی ایورئا شکل گرفت: ایده عبارت بود از ساخت وسیله ای ساده و کم هزینه برای انجام پروژه های دیجیتال دانشجویان، بخصوص دانشجویانی که آشنایی چندانی بااصول مهندسی و برنامه نویسی ندارند.

سه فرد کلیدی در به ثمر نشاندن این ایده نقش داشتند:

• هرناندو باراگان
• ماسیمو بانزی
• کیسی ریس

باراگان یکی از دانشجویان انستیتو ایورئا بود که تصمیم گرفت پایان نامه کارشناسی ارشد خود را در این زمینه اجرا کند. بانزی و ریس نیز اساتید راهنمای پایان نامه باراگان بودند (میتوانید پایان نامه باراگان را از اینجا دانلود کنید).

تا آن زمان هنوز اسمی از آردوینو در میان نبود. نتیجه پایان نامه باراگان بسیار موفقیت آمیز بود و منجربه ایجاد سخت افزار و نرم افزاری شد که وایرینگ نام گرفت.

سخت افزار وایرینگ ویژگیهای موردنظر را نسبت به سایر نمونه های موجود در بازار آن زمان داشت یعنی ساده و کم هزینه بود. نرم افزار وایرینگ نیز برمبنای یکی از زبانهای برنامه نویسی موجود به نام پراسسینگ تهیه شده بود. پس از اتمام پایان نامه، بانزی درصدد کاهش هزینه های سخت افزار وایرینگ برآمد و در سال 2005 با همکاری دیوید کوآرتلس و دیوید ملیس که کارمند و دانشجوی انستیتو ایورئا بودند به توسعه پروژه وایرینگ پرداخت و نام آن را به آردوینو تغییر داد. این نام جدید برگرفته از نام کافه ای به نام آردوین در شهر ایورئا بود که اکثر جلسات گروه در آنجا تشکیل می شد. واژه آردوین، نام یکی از شاهزاده گان قدیم ایتالیا است که زمانی حکمران شهر ایورئا بود و در قرن یازدهم میلادی به پادشاهی ایتالیا رسید (منبع: کتاب کلید آردوینو).

نوشته شده توسط آموزش آردوینو در دوشنبه ۱۳۹۸/۱۰/۳۰ |